Το κύριο μέλημα της θεατρικής ομάδας δεν είναι η τελειοποίηση ενός μεμονωμένου θεραπευόμενου – πρωταγωνιστή στην ομάδα. Στόχος της, είναι τα άτομα να αλληλοσυμπληρώνονται και να αποτελούν απαραίτητα στοιχεία  το ένα του άλλου. Να συνδέσει και να ενοποιήσει την ομάδα, ώστε κάθε μέλος της να μπορεί να έχει στενή επικοινωνία σε συναισθηματικό και πνευματικό επίπεδο με το άλλο. Μια μη επικριτική – απορριπτική στάση, μία μετάγγιση πνεύματος αγάπης, ειλικρίνειας, αποδοχής εκ μέρους κάθε μέλους. Να αποκτήσει την ικανότητα, μέσω της προσπάθειας να λύνει «δεσμά» (σωματικά, συναισθηματικά, πνευματικά),  να εξυψώνει και να οδηγεί στην ολοκλήρωση, στην απόκτηση θάρρους, στην ενότητα, την περιεκτικότητα.

Η ομάδα χρησιμοποιεί κυρίως κανόνες θεατρικούς και δραματοθεραπευτικούς. Η επιλογή ρόλου στην παράσταση (όπως άλλωστε και στη ζωή), είναι υπόθεση των ηθοποιών-θεραπευόμενων. Ένα από τα κύρια όπλα της, είναι η επανάληψη που προσδοκά την εξέλιξη μέσω της γνώσης και οδηγεί σε ισορροπία. Έχει άμεση σχέση με το ρυθμό και την ανανέωση. Επέρχεται αλλαγή, πληρότητα. Η επιμονή και η υπομονή κατά τη διάρκεια της μαθητείας οδηγούν στην απόκτηση αυτοπεποίθησης, σεβασμό στις ανάγκες του ίδιου, όσο και των άλλων. Ανακαλύπτουν τον σημαντικό εαυτό και τους σημαντικούς άλλους. Εκτονώνουν προσωπικές αγωνίες, που είναι και ομαδικές, βρίσκοντας λύσεις. Αποκτούν γνώση «του κόσμου που είμαι εγώ και του κόσμου που είναι οι άλλοι». Κατανοούν. Συμπονούν. Συνυπάρχουν. Η επιβράβευση και το χειροκρότημα (εσωτερικό λόγω προσωπικής εξέλιξης, εξωτερικό λόγω ομαδικού προχωρήματος) δημιουργούν συναισθήματα χαράς. Ικανοποίησης. Αποζητάει η ομάδα την παράσταση. Η ανάγκη της ψυχαγωγίας του κοινού και το μοίρασμα όσων κατέκτησε,  είναι επιτακτική.

Ανείπωτη είναι η χαρά της συνειδητοποίησης ότι από απλοί θεατές της ζωής και σκιές, γίνονται πρωταγωνιστές στη σκηνή ενός θεάτρου και της ζωής. Επέρχεται αλλαγή, πληρότητα. Ο αγώνας για αυτοβελτίωση και προσφορά πυροδοτούν την καρδιά. Αγάπη, τίποτα δεν μπορεί να αντισταθεί στη δύναμή της, γιατί είναι δέσιμο. Δένει το εγώ με το εσύ. Μα πάνω από όλα, είναι δόσιμο. Δόσιμο αυτόβουλο, ολόψυχο, ευτυχισμένο.

Παναγιώτης Ζαγανιάρης

Ηθοποιός – Δραματοθεραπευτής στη Μονάδα Απεξάρτησης 18 Άνω του Ψ.Ν.Α.

Πηγή: Μονάδα Απεξάρτησης ΨΝΑ-18 Άνω. Μάτσα, Κ. (επιμ.) (2008) Οι Ομάδες Τέχνης στο 18 Άνω. Ειδική έκδοση Τετρ.Ψυχιατρικής. ISBN: 978-960-88705-8-1